วิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืด วิชาที่ว่าด้วยเรื่องการปกป้องตนเองจากศาสตร์ที่เป็นภัย ใครจะไปคิดกันเล่าว่าภัยที่ว่านั่นจะเป็นตัวเขาเอง

        เอาเถิด, เพราะพ้อยน์หลักของวิชา หากไม่ใช่การก้าวข้ามผ่านตัวเองก็คงมิพ้นการร่วมมือกัน เพราะฉะนั้นชายที่หันหลังชนเขาในตอนนี้จึงเป็นอัลวิน ลาซารัสอย่างช่วยไม่ได้

        หากแต่บริททานี่รู้ดีกว่าใคร ว่าเขากำลังฉกฉวยโอกาสนี้ในการแก้แค้น.. หาใช่การร่วมมือกันแต่อย่างใด
        ใครจะไปคาดคิดว่าผู้ชายที่เด่นด้านกีฬาอย่างเขาจะต้องออกจากเกมประจำปีอย่าง แฮปปี้บีนส์ เป็นรายแรก หากไม่ใช่เพราะใครสักคนที่ดันรู้จักเขาดีไปซะทุกเรื่อง รู้แม้กระทั่งว่าต้องเตรียมการอย่างไรจึงจะกำจัดบริททานี่ โบรดวินคนนั้นออกจากเกมได้เป็นรายแรก

       แม้ภายนอกบริททานี่จะดูเหมือนชายหนุ่มสบาย ๆ อารมณ์ดี แต่หากรู้จักกันถึงไส้ถึงพุงก็จะรู้ได้ว่าเหตุการณ์นั้นสร้างความขุ่นเคืองใจให้พ่อหนุ่มหัวหน้าหอพักฮาร์ทสลาบิวคนนี้ไว้ไม่น้อย

       เพราะฉะนั้นแล้วนอกจากชายที่แผ่นหลังชนเขาจะเป็นอัลวินแล้ว หุ่นไร้หน้าตรงหน้าจึงเป็นหุ่นที่ถอดอัตลักษณ์มาจากอัลวินเช่นเดียวกัน

       "คุณเจ้าคิดเจ้าแค้นกว่าที่คิดนะครับ"

       เอ่ยโดยคนสร้างเรื่อง แม้ไม่ได้หันไปก็รู้ได้ว่าเขากำลังยิ้ม แต่เอาเถอะ เพราะรอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของบริททานี่เช่นเดียวกัน

       "หากไม่ทำอะไรสักหน่อย เกรงว่าผมจะนอนตายตาไม่หลับเอา"

       หลังจากเอ่ยตอบก็มีเพียงแค่เสียงหัวเราะผะแผ่ว ชายหนุ่มผมสีบลอนด์เทาจึงไม่ได้เอ่ยความใดอีก นอกจากรวบผมตนให้เรียบร้อยแล้วพุ่งตัวเข้าหาหุ่นไร้หน้าพร้อมดาบสองมือในทันที

       อัลวินไม่ใช่คนที่มียูนีคมาโฮสายต่อสู้เฉกเช่นเดียวกับเขา ทว่าเจ้าตัวเป็นถึงหัวหน้าหอพักจึงเป็นเครื่องการันตีว่าไม่สามารถเอาลงได้โดยง่ายอย่างแน่นอน และเป็นดังที่คาดไว้ แม้เขาจะถึงกับใช้วิชาดาบสองมือของตระกูลโบรดวินแล้ว หุ่นของอัลวินก็นับว่าตึงมือมากทีเดียว อย่างไรก็ดี บริททานี่ไม่ใช่คนคิดซับซ้อน เรื่องกำลังเป็นเรื่องเดียวที่เขาถนัด หลังจากนั้นไม่เกินสามสิบนาทีหุ่นไม้สภาพเละเทะก็นอนกองอยู่แทบเท้าเขา เมื่อหันไปก็พบว่าหุ่นที่เลียนแบบอัตลักษณ์ของเขาเองก็มีสภาพไม่ต่าง จนอดรู้สึกไม่ได้ว่าแพ้ให้ชายคนนี้ถึงสองคราแล้วสิ

       อย่างไรเสีย ก็ถือว่าได้ล้างตากันไปแล้ว นั่นเป็นสิ่งที่บริททานี่รู้สึกพึงพอใจมากที่สุด

       .
       .
       .